Polifonie 2021. Muzyka obiektów – koncert Aleksandra Wnuka w Cricotece

Zapraszamy na kontynuację projektu Polifonie w Cricotece, będącego cyklem koncertów muzyki eksperymentalnej i awangardowej.

Pierwszy z nich odbędzie się 6 sierpnia o godzinie 19.00. To koncert promujący najnowszy autorski album multiperkusisty Aleksandra Wnuka “LUPNIK”.

“Muzyka Lupnika jest stworzona i wykonywana na zestawie obiektów, instrumentów i sprzętów specjalnie na tę okazję zaaranżowanych. Wytwarzaniu i przetwarzaniu elementarnych dźwięków służą praktyki perkusyjne i post-perkusyjne. Następnie dźwięki wzmacniane i wzbogacane są przez mikser, który staje się kolejnym instrumentem; saturacja jest komponentem przestrzeni dźwiękowej. Punktem wyjściowym dla materiału były zmysłowe atrybuty Malarstwa Materii. W niniejszym kontekście słowo ‘lupnik’ jest nowomową, słowną grą wykorzystaną dla celów tego konkretnego przedsięwzięcia. Koncept ogniskowania zmysłów intymnie — przez co działania jak człowiek-lupa — odnosi się do doświadczenia fizycznego; jest to uwikłanie w dotykalne detale dźwięku, zarówno mnie, jak i słuchacza.” – Aleksander Wnuk

Aleksander Wnuk: muzyka, koncepcja, produkcja, instrumenty i obiekty

Wykonawcy:
Aleksander Wnuk: instrumenty perkusyjne / obiekty / przetwarzanie dźwięku
z gościnnym udziałem Pauliny Owczarek: saksofon

Drugi koncert – “It’s Only the End of the World”, czyli multimedialny teatr instrumentalny na 7 performerów, playback i wideo odbędzie się 4 września o godzinie 19.00.

“Apokalipsa, jako pojęcie uniwersalne, nieprzerwanie pojawia się w powtarzającym się cyklu dziejowym jako punkt kulminacyjny, który z jednej strony doprowadza do chaosu i zniszczenia, jednocześnie odsłaniając to, co nieznane oraz budując nowy porządek. Dla mnie kryzys, rozumiany w szerokiej perspektywie społecznej, politycznej czy ekonomicznej, jak również pojmowany jednostkowo, jako stricte indywidualne doświadczenie, jest swoistym „końcem świata”. Do zgłębienia mechanizmów tak rozumianej apokalipsy-kryzysu wykorzystuję narzędzia muzyczne i ruchowe. Poprzez nowatorskie użycie instrumentów, będące wynikiem dekonstrukcji przyjętych norm i technik, próbuję odnaleźć nową jakość muzyczno-dramatycznej wypowiedzi. Wykonawców traktuję jako performerów, w równym stopniu kładąc nacisk na realizację partii instrumentalnych, jak i wymagających fragmentów taneczno-performatywnych. W spektaklu epizody intensyfikujące poczucie niepokoju, entropii czy przytłoczenia, wyrażone za pomocą muzyki i gestu, przeplatają się z fragmentami kontemplacyjnymi, pełnymi intymności czy niejednoznacznego humoru.” – Anna Sowa

Anna Sowa: kompozycja, reżyseria, ruch sceniczny

Wykonawcy:
Sylvain Monchocé – flet
Cristina Arcos Cano – saksofon
Fábio Santos – perkusja
Maria-Louise Schneider – głos
Umberto Beccaria – fortepian
Maria Muñoz Lopez – skrzypce
Paula Sanchez – wiolonczela