Connect with us

Miasto Kraków Wiadomości Wydarzenia

MAŁA BOSKA KOMEDIA #3: FINAŁ

MAŁA BOSKA KOMEDIA #3: FINAŁ to już trzecia edycja festiwalu, w czasie którego można zobaczyć najważniejsze przedstawienia sezonu dla młodego widza. Formuła trzeciej edycji została zaprojektowana jako cztery teatralne bitwy, w trakcie których Jurorzy w wieku 8-16 lat swoim werdyktem wyłonili najlepsze przedstawienia i zakwalifikowali je do finału konkursu. Pokazy finałowe oceniane przez międzynarodowe Jury odbędą się w dniach 6-11 listopada 2019 roku.

Mała Boska Komedia pierwszy raz odbyła się trzy lata temu jako naturalny efekt naszej potrzeby kontaktu z młodym widzem. Od 2017 roku zapraszamy spektakle dziecięce i młodzieżowe, które są odważne, intrygujące w formie i podejmują ważne tematy. W tym roku zrealizowaliśmy pomysł, aby oddać młodzieży głos i powołać pełnoprawne dziecięce Jury festiwalu. Okazało się, że pomysł ten ma moc wehikułu i otwiera nowe przestrzenie myślenia o teatrze dziecięcym dla wszystkich stron: dla dzieci, rodziców, twórców i dla nas – organizatorów. Dzieci poczuły się świetnie w roli Jurorów, i tak jak w „Królu Maciusiu I” Korczaka, zaczęły zarządzać tym światem, poczuły, że on do nich należy, i że są za niego odpowiedzialne – mówi Bartosz Szydłowski, pomysłodawca i dyrektor artystyczny festiwalu.

Jakie spektakle zobaczymy w listopadzie w Łaźni Nowej? Do finału przeszły cztery przedstawienia: „Odd i Luna” w  reżyserii Przemysława Jaszczaka (Wrocławski Teatr Lalek), “Don Kichot” w reżyserii Konrada Dworakowskiego (Grupa Coincidentia i Teatr Pinokio w Łodzi), “Staś i Zła Noga”, w reżyserii Bartłomieja Błaszczyńskiego (Teatr Śląski w Katowicach) oraz “Chłopcy z Placu Broni” w reżyserii Konrada Dworakowskiego (Teatr Pinokio w Łodzi).
Dodatkowo w konkursie zostanie pokazany krakowski spektakl pt. „Mglisty Billy” w reżyserii Mateusza Przyłęckiego (Teatr Figur Kraków). Poza konkursem, jako spektakl otwarcia, zobaczymy wielokrotnie nagradzany spektakl Magdaleny Miklasz pt. „Łauma, czyli czarownica” oraz krakowski spektakl „Porwanie Baltazara Gąbki, czyli Smok & Roll” z Teatru Groteska.

Co łączy wszystkie finałowe spektakle? Traktowanie młodego widza serio, podejmowanie tematów ważnych i aktualnych, czasem trudnych, w taki sposób, by młody widz czuł się bezpiecznie. O poczuciu inności i potrzebie akceptacji, a jednocześnie o sile przyjaźni, która ocala od samotności opowiada „Odd i Luna”, o niepełnosprawności, która może uczynić kogoś wyjątkowym „Staś i Zła Noga”, temat walki o własne terytorium i mechanizmów działających w grupie porusza spektakl „Chłopcy z Placu Broni”, a motywy szalonej pogoni za marzeniami i nieposkromionej mocy wyobraźni przywołuje odkrywcza  interpretacja „Don Kichota”.

Tak młodzi widzowie komentowali obejrzane w trakcie eliminacji przedstawienia:
O spektaklu „Odd i Luna”:
Pokazuje, że nie można się wstydzić być sobą. I jak ważna w życiu jest w przyjaźń, Pola, 10 lat

O spektaklu „Staś i Zła Noga”:
Najbardziej zapamiętam przeplatający się smutek i wesołość, Julian, 11 lat

Końcową scenę zapamiętam na całe życie. Kiedy mama mówi do Stasia, że jest bardziej wyjątkowy niż inni…, Ola, 11 lat

O spektaklu „Chłopcy z Placu Broni”:
Co nam się podobało? Profesja aktorów. Zgranie zespołu. To, że po tej bitwie i niezgodzie wspólnie zagrali mecz! Był śpiew i muzyka na żywo! Bitwa, muza, gimnastyka. Prawdziwa woda do topienia Nemeczka. W ogóle cała scena topienia Nemeczka. Wokal kobiecy. Rap. Świetna adaptacja książki, zachęca do przeczytania. Dym, woda, światła. Prowokacja. Na pewno nie nuda. Bez ograniczeń wieku, płci, bez podziałów, Kuba, 10 lat, Borys, 13 lat i Krzysztof, 11 lat

O spektaklu „Don Kichot”:
Podobało mi się, jak Sancho rzucił książką w gęś, Roma, 8 lat

Biegający po widowni Don Kichot i jego giermek sprawiali, że widzowie i aktorzy tworzyli jedną całość podczas tego spektaklu, Zuzanna, 16 lat

Nam – dorosłym spektakle dla dzieci kojarzą się  z przymusową wycieczką szkolną do teatru, z wierceniem się w krzesłach i upominaniem o ciszę przez wychowawcę. Na szczęście nowy polski teatr skierowany do młodych widzów to zupełnie inne doświadczenie – podoba się zarówno widzom młodszym, jak i starszym, jest atrakcyjny wizualnie, choreograficznie, scenograficznie a przede wszystkim reżysersko i aktorsko. Możemy obejrzeć spektakle z muzyką na żywo, tańcem, napisane współczesnym językiem. Jak zrobić taki spektakl? O wypowiedź poprosiliśmy wielokrotnie nagradzanego w Polsce i za granicą reżysera, Konrada Dworakowskiego:

Nie umiem w mojej pracy odróżnić teatru dla dzieci od teatru dla dorosłych. Wierzę, że odbiorca dziecięcy ma wszelkie kompetencje do tego, by odbierać języki teatru, jego estetykę i atmosferę na równi z dorosłymi. Podobnie jest z muzyką, sztukami plastycznymi. Dzieci żyją na tym samym świecie co my, więc mówią takim samym językiem jak dorośli. Krótko mówiąc traktuję je poważnie i partnersko. Robię taki teatr, jaki ja rozumiem. Ale nie wiem, czy tak powinno się robić. Ja tak robię, więc nie jest to recepta na sztukę dla dzieci, a jedynie moje przekonanie i głęboka wiara w możliwości percepcyjne dzieci.

Jak mówił Janusz Korczak: “nie ma dzieci – są ludzie”. Takie właśnie spektakle – dla ludzi – zobaczymy w tym roku w czasie Małej Boskiej Komedii #3, w dniach 6-11 listopada. Sprzedaż biletów na przedstawienia festiwalowe rozpoczyna się 27 września, bilety dla młodych widzów kosztują 20 zł, dla dorosłych 40 zł.

Tym razem zwycięzcę festiwalu wyłoni międzynarodowe jury złożone z trójki profesjonalistów: Marcusa Droßa, reżysera, dramaturga i mentora artystycznego, który od siedmiu lat jest kuratorem w Künstlerhaus Mousonturm, międzynarodowej instytucji zajmującej się produkcją i prezentacją sztuk performatywnych, a od 2015 roku rozwija program ALL IN skierowany do  młodego widza i publiczności międzypokoleniowej; Diany Kržanić Tepavac, prezeski i dyrektorki programowej ASSITEJ Serbia (Międzynarodowego Stowarzyszenia Teatrów dla Dzieci i Młodzieży w Serbii), pedagożki teatru, założycielki i dyrektorki artystycznej Studia Sztuk Performatywnych i Wizualnych „Step out”, która prowadzi badania dotyczące zastosowania praktyki teatralnej w pracy z nastolatkami i z myślą o nich. Ostatnim członkiem jury jest Isabel Urpi, wicedyrektorka Centrum Sztuk Scenicznych dla Dzieci – La Sala z siedzibą w Sabadell (Barcelona) oraz zastępca dyrektora hiszpańskiego festiwalu teatralnego El Més petit de Tots. Festiwal od 15 lat stymuluje rozwój środowiska tworzącego dla najnajmłodszych widzów (0-5 lat), odbywa się co roku w listopadzie, jednocześnie w 12 katalońskich miastach.

Festiwal będzie także przestrzenią do wymiany doświadczeń pomiędzy artystami, pedagogami, nauczycielami, instruktorami, kuratorami, dyrektorami czy świadomymi rodzicami. 7 listopada odbędzie się forum twórców teatru dla młodego widza, udział w forum będzie otwarty, wszyscy chętni i zainteresowani tematem teatru dla dzieci mogą wziąć w nim udział.

PROGRAM FESTIWALU:

6.11.2019, godz. 18:00 – „Łauma, czyli czarownica” Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu
7.11.2019, godz. 17:00 – Forum twórców teatru dla młodego widza
8.11.2019, godz. 18:00 – Odd i Luna, Wrocławski Teatr Lalek
8.11.2019 godz. 11:30  „Porwanie Baltazara Gąbki, czyli Smok & Roll” Teatr Groteska
9.11.2019, godz. 12:00 – „Chłopcy z Placu Broni” Teatr Pinokio w Łodzi
9.11.2019, godz. 17:00 – „Don Kichot” Grupa Coincidentia i Teatr Pinokio
10.11.2019, godz. 15:00 – „Staś i Zła Noga”, Teatr Śląski w Katowicach i Teatr Lalki i Aktora Ateneum
11.11.2019, godz. 16:00 – Mglisty Billy, Teatr Figur Kraków

Wszystkie spektakle, poza Porwaniem Baltazara Gąbki, będą prezentowane w Teatrze Łaźnia Nowa.

BOSKIE SPEKTAKLE:

„Łauma, czyli czarownica” reż. Magdalena Miklasz, produkcja: Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu, na podstawie komiksu „Łauma” Karola (KRL) Kalinowskiego w adaptacji Macieja Podstawnego, Magdaleny Miklasz, Łukasza Zaleskiego.

Inspirowana słowiańską mitologią i legendami ludów bałtyjskich opowieść o tym, że w obliczu zagłady świat może uratować jedynie empatia, miłość i stary dobry klasyczny Johnny Cash. Dorota z tatą przenosi się z Warszawy do Łojm, w samo serce Suwalskiego Parku Krajobrazowego. Przywozi ze sobą samotność współczesnego dziecka… Zostawiając w dali wygodę stolicy, szybki i głośny rytm życia w centrum, zaczyna eksplorować rodzinne historie z przeszłości – i odkrywa świat pełen wiedźm, łaum, bogów i upiorów. Dziewczynka musi stać się czarownicą, kobietą która powstrzyma nadciągającą zagładę.
Mądra i nowoczesna baśń dla całych rodzin.

reżyseria: Magdalena Miklasz
adaptacja: Maciej Podstawny, Magdalena Miklasz, Łukasz Zaleski
scenografia i kostiumy: Mirek Kaczmarek
muzyka: Anna Stela
wideo: Amadeusz Nosal
zdjęcia Amfiteatr: Bartosz MAZ
zdjęcia Duża Scena: Natalia Kabanow
obsada: Sara Celler-Jezierska, Joanna Łaganowska, Piotr Mokrzycki, Czesław Skwarek, Ryszard Węgrzyn oraz Rogaty

 

„Porwanie Baltazara Gąbki czyli Smok & Roll”, reż. Lech Walicki, produkcja: Teatr Groteska

Spektakl sensacyjno-muzyczny. Opowieść o przyjaźni, poświęceniu, lojalności i odwadze, które zmierzą się ze zdradą, zakłamaniem i żądzą władzy. W tym nowym, oryginalnym spojrzeniu na dzieło Stanisława Pagaczewskiego uczłowieczony Smok Wawelski staje się bohaterem na miarę naszych czasów, a jego pojazd-amfibia… – właśnie, niech to pozostanie zagadką. Awanturnicza historia detektywistyczna pełna jest grozy i humoru. Tajemnicze zniknięcie wielkiego naukowca i bliżej niezidentyfikowane porwanie poprowadzą widzów ku wielkiej wyprawie w nieznane.
Widowisko barwne, dynamiczne i bogate w sceniczne formy wyrazu. Ciekawa plastyka kostiumów, masek i animacji filmowych oraz wykonywana na żywo muzyka nadaje całości fantastyczny wymiar. Ścieżkę muzyczną stanowią utwory zespołu: Globalne Ocieplenie oraz covery i przeróbki przebojów gwiazd takich jak: The Jackson 5, The Doors, Rolling Stones, Pink Floyd, The Beatles czy wreszcie Elvis Presley.

adaptacja i reżyseria: Lech Walicki
scenografia: Małgorzata Zwolińska
ruch sceniczny: Katarzyna Skawińska
projekcje (scenariusz i opracowanie graficzne): Małgorzata Zwolińska
projekcje (animacja): Emilia Lany
teksty piosenek: Paweł Szumiec
muzyka i opracowanie muzyczne: Paweł Kostuj, Janusz Świętoń, Lech Walicki

Obsada:  Małgorzata Hachlowska, Oliwia Jakubik, Katarzyna Kopczyk, Iwona Olszewska-Watemborska, Adam Godlewski, Włodzimierz Jasiński, Paweł Kostuj, Paweł Mróz, Franciszek Muła, Janusz Świętoń, Lech Walicki

„Chłopcy z Placu Broni”, reż. Konrad Dworakowski, produkcja: Teatr Pinokio w Łodzi

Na podstawie „Chłopców z Placu Broni” Ferenca Molnára w adaptacji Martyny Lechman i Konrada Dworakowskiego

Nad głowami świszczą pociski słów. Ktoś komuś wypowiada wojnę. Jeden przeciw drugiemu. Nieustannie toczą się małe i duże wojny. Trwa wielkie zawłaszczanie. Moje-Twoje.Po której jesteś stronie? I czy w ogóle musisz być po czyjejś stronie?
Place zabaw, boiska, podwórka stają się polem bitwy. Nie ma czasu na refleksję. Wśród okrzyków nie słychać głosów rozsądku, nie słychać propozycji dialogu. W bitewnym hałasie nie słychać cichego śpiewu dziecięcej wrażliwości, nie słychać odgłosów zabawy i radości. Plac, o który toczy się walka to przestrzeń, w której każdy chce być zwycięzcą, gdzie realizują się instynkty walki i obrony. Wszystko po to, by zaspokoić głód własności, tożsamości i społecznej przynależności. W „Chłopcach z Placu Broni” tematom walki, bohaterstwa i ofiary, kształtującym wyobraźnie i postawy młodego odbiorcy, towarzyszą rodzące się podziały, wrogość i zawężenie optyki, będące efektem ubocznym powstających w grupie norm i ideologii. Głównym sensem i zadaniem spektaklu jest uchwycenie momentu, w którym instynkty i systemy wartości zaczynają przejmować kontrolę nad zbiorowością.

Przekład: Tadeusz Olszański

Reżyseria: Konrad Dworakowski

Scenografia: Marika Wojciechowska

Muzyka: Piotr Klimek

Konsultacje: Jacek Owczarek (ruch sceniczny), Stanisław Madej (akrobacje)

Obsada: Małgorzata Krawczenko, Hanna Matusiak / Katarzyna Borek-Staniewska, Małgorzata Pawluk (gościnnie), Natalia Wieciech, Ewa Wróblewska / Teresa Kowalik, Mateusz Barta (gościnnie), Łukasz Batko, Maciej Cempura, Krzysztof Ciesielski, Piotr Michalczuk (gościnnie), Mariusz Olbiński, Piotr Osak, Kamil Stasiak, Michał Surma (gościnnie)

„Odd i Luna”, reż. Przemysław Jaszczak, produkcja: Wrocławski Teatr Lalek

Spektakl na podstawie książek Lisy Aisato „Odd er et egg” i „En fisk til Luna” w adaptacji Przemysława Jaszczaka

Odd ma prawie siedem lat. Siedem lat, odkąd jego głowa jest… jajkiem. Odd bardzo się o nią boi. Bo co, jeśli spadnie na niego lampa? Albo potknie się, idąc w nocy do toalety? Jego życie jest trudne – wciąż musi na siebie uważać. Pewnego dnia spotyka w lesie dziwną dziewczynkę w przebraniu pszczoły. Od tej chwili jego los zupełnie się odmieni. Ciemnoskóra Luna jest bardzo nieśmiała. Czuje, że wygląda inaczej niż ludzie dookoła. Boi się, że dzieci będą wytykać ją palcami i dlatego rzadko wychodzi z domu. Pewnej nocy dostrzega za oknem latającą rybę. Dziewczynka domyśla się, że tajemniczy gość zgubił drogę do swojego domu. Chciałaby pomóc rybie, ale jak to zrobić, gdy ta wypowiada tylko pojedyncze, niezrozumiałe słowa? Odd i Luna czują się samotni i nieakceptowani przez otoczenie. Codziennie rozmawiają z księżycem i czekają, aż w ich życiu coś się zmieni. Dopiero spotkanie z Innym pozwoli im uwierzyć w siebie i otworzyć na świat. I nie będzie to kwestia magii czy czarów, a jedynie – serca.

Adaptacja, reżyseria: Przemysław Jaszczak

Scenografia, lalki, kostiumy: Zuzanna Srebrna

Projekcje: Agnieszka Waszczeniuk

Reżyseria światła: Maciej Iwańczyk

Muzyka: Tomasz Lewandowski

Piosenki: Konrad Dworakowski (tekst), Piotr Klimek (muzyka)

Obsada: Grzegorz Borowski, Aneta Głuch-Klucznik, Agata Kucińska, Anna Makowska-Kowalczyk/Kamila Chruściel, Michał Szostak (gościnnie)

„Staś i Zła Noga” reż. B. Błaszczyński, produkcja: Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach w koprodukcji ze Śląskim Teatrem Lalki i Aktora ATENEUM w Katowicach.

Spektakl na podstawie komiksu Tomasza SPELLA Grządzieli „Przygody Stasia i Złej Nogi” w adaptacji Katarzyny Błaszczyńskiej.

Staś przyjaźni się ze swoją Złą Nogą, ale Mama powoli zaczyna martwić się, że ten nietypowy przyjaciel sprowadzi na jej syna nieszczęście. Chłopiec, choć nie traci dobrego humoru, zaczyna przynosić ze szkoły kiepskie oceny i powoli traci kolejnych znajomych. Mama również wydaje się nie mieć szczególnego szczęścia do międzyludzkich relacji. Czy Zła Noga jest naprawdę taka zła? A może to tylko wymysł Stasia, który próbuje wymigać się od obowiązków i kar? „Staś i Zła Noga” to opowieść o kilkunastoletnim chłopcu z niepełnosprawnością, którego samotnie wychowuje Mama. O ich zmaganiach z codzienną rzeczywistością, przezwyciężaniu przeciwności i poszukiwaniu przyjaciół. Wszystko to podszyte solidną dawką ironicznego humoru, bo przecież ta historia to znacznie więcej! Mama walczy z systemem, Staś trenuje zdolności telepatyczne, a Zła Noga marzy, by zostać kosmonautką. Jak potoczą się ich historie?

Adaptacja: Katarzyna Błaszczyńska

Reżyseria: Bartłomiej Błaszczyński

Scenografia, kostiumy i reżyseria światła: Magdalena Grundwald

Choreografia: Sylwia Hefczyńska-Lewandowska

Muzyka: Jakub Adamiak

Muzyka na żywo: Patrycja Hefczyńska

Obsada: Katarzyna Błaszczyńska, Dawid Kobiela, Michał Rolnicki

„Don Kichot” reż. K. Dworakowski, koprodukcja: Grupa Coincidentia (Białystok) oraz Teatr Pinokio (Łódź)

Na podstawie „Don Kichota” Miguela de Cervantesa w adaptacji Martyny Lechman

Don Kichot jest spektaklem o nieoczywistym i zróżnicowanym języku. Jego forma próbuje godzić ducha rycerskiej opowieści Cervantesa i doświadczenia współczesnego teatru z jego skłonnością do komentowania aktualnej sytuacji społeczno-politycznej i historycznej. Poprzez muzykę na żywo, elementy teatru formy i teatru dramatycznego łączy w sobie odległe koncepcje estetyczne, chcące odnaleźć wspólny mianownik w zaśmieconej rzeczywistości jaka nas otacza. Mamy zatem do czynienia z wydarzeniem muzyczno-wizualnym, gdzie bohater klasyczny staje się medium poddanym eksperymentowi. Interesuje nas, co obrosły w interpretacje i konteksty Don Kichot znaczyłyby dziś? Jaką rzeczywistość by odbijał, co my w jego lustrze zobaczylibyśmy poprzez swoje odbicie. Próbujemy się zastanowić, jak jego wizja świata motywowałaby i determinowałaby nasze działania. Don Kichot otwarcie nazywa Dulcyneę ideą stworzoną według własnej wizji świata. Nie mamy odpowiedzi jaka jest nasza Dulcynea. Chcemy być w tej podróży Sancho Pansą z ciekawością obserwującym, co z tegorocznego spotkania z Don Kichotem wyniknie. Spektakl ma formułę otwartą, gotową to pytanie stawiać co roku na nowo.

Autor: Miguel de Cervantes

Tłumaczenie: Walenty Zakrzewski

Adaptacja: Martyna Lechman

Reżyseria: Konrad Dworakowski

Scenografia: Andrzej Dworakowski

Muzyka i aranżacje: Tomasz Lewandowski

Obsada: Dagmara Sowa (gościnnie), Ewa Wróblewska / Joanna Chmielecka (gościnnie), Łukasz Batko, Maciej Cempura, Paweł Chomczyk (gościnnie), Piotr Osak

„Mglisty Billy”, reż. Mateusz Przyłęcki, produkcja: Teatr Figur Kraków

Na podstawie komiksu „Mglisty Billy” autora Guillaume’a Bianco w adaptacji Mateusza Przyłęckiego.

Mówią na niego Mglisty Billly. Lubi samotność, noc, deszcz i melancholię. Uwielbia robić draństwa swojej młodszej siostrze Jane i topić mrówki w czekoladowej ślinie. Nie jest niedobry, „po prostu ma charakter”. I ma pewien dar – dar ciemnowidzenia.

Kiedyś miał też kota Tarzana, był jego najlepszym przyjacielem. Pewnego dnia znalazł go zesztywniałego w ogrodzie. Co się dzieje z kocią duszą po śmierci? A przede wszystkim – co to jest śmierć? I czy wszyscy musimy tam iść?

Spektakl teatru cieni dla wszystkich, którzy mają albo mieli kiedyś dwanaście lat, być może stracili kota i czasem chcieliby przechytrzyć śmierć i zamknąć ją w hermetycznym słoju.

Adaptacja i reżyseria: Mateusz Przyłęcki

Muzyka: Andrzej Bonarek

Scenografia: Agnieszka Polańska

Obsada: Dagmara Żabska, Alla Maslovskaya

Światło i dźwięk: Murat Kornajew

Animacja lalek / konsultacje: Agnieszka Makowska

Produkcja: Marta Hankus, Dorota Halberda

Więcej informacji: www.mala.boskakomedia.pl

Festiwal dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Continue Reading
You may also like...
Avatar photo

Krakowskie Fakty, Wiadomości, Wydarzenia, Ogłoszenia Drobne. Wolne Media Niezależny serwis internetowy poświęcony miastu Kraków. okrakow.pl to serwis tworzony wspólnie z Krakowską społecznością!

Krakowski Kalendarz Wydarzeń

marzec 2024
Nie odnaleziono wydarzeń!
Więcej
To Top