VIII Bożonarodzeniowy Salon ZPAP OK

8 grudnia 2022 roku w Pałacu Sztuki odbył się wernisaż VIII Bożonarodzeniowego Salonu Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Krakowskiego.

Tradycyjnie już, jak każdy rok kalendarzowy, i ten zamykamy dużą środowiskową wystawą pt.,,VIII Salon Bożonarodzeniowy ZPAP OK”. Rozpoczęty w pierwszej dekadzie grudnia, potrwa do połowy stycznia następnego roku, będąc symbolicznym połączeniem kolejnych lat artystycznej działalności Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Krakowskiego.

Wystawą tą również zakończymy obecną, czteroletnią kadencję władz Okręgu, który przez cały ten okres starał się, by związkowi artyści byli jak najczęściej prezentowani na krakowskim rynku sztuki, dzięki czemu ich twórczość była szeroko promowana i zapadła w pamięć nie tylko jej odbiorców, lecz również władz Miasta Krakowa.

Współpraca z Towarzystwem Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie i Prezesem Zbigniewem Kazimierzem Witkiem związana z prezentacją ,,Salonów…” trwa nieprzerwanie od 2015 roku. We wcześniejszych latach XXI wieku wystawy te również odbywały się w Pałacu Sztuki, ale nie tak regularnie jak obecnie. Za to wiek XX obfitował w ogromną wielość związkowych wystaw, które zapoczątkowane już w latach 20., bardzo licznie prezentowane były w historycznych murach Pałacu, usytuowanego w samym sercu naszego miasta. Ta życzliwość ze strony obecnego Prezesa TPSP w Krakowie bardzo cieszy i jesteśmy niezmiernie wdzięczni za to, że gościnne przestrzenie Pałacu Sztuki wciąż są dla nas otwarte, również przy organizacji innych artystycznych projektów. Jak powszechnie wiadomo, tradycja organizacji ,,Salonów Sztuki” obecna jest w Europie od ponad 200 lat. Kontynuując jej genezę powstania i cele, przyczyniamy się nie tylko do popularyzację aktualnej twórczości naszych artystów, ale także do integracji środowiska, które poprzez specyfikę wykonywania zawodu artysty, potrzebuje stałego wsparcia, opieki i życzliwości.

Na tegorocznym ,,VIII Salonie…”, swe dzieła zaprezentuje 271 twórców. Obok malarstwa i rzeźby pojawią się grafiki, rysunki, fotografie, kolaże, obiekty płaskie i przestrzenne, tak więc różnorodność technik i poruszanych w pracach tematów da możliwość zapoznania się z szerokim spektrum zainteresowań i wielością artystycznych kreacji, jakimi posługują się współcześni przedstawiciele sztuk wizualnych. Obok prac artystów dojrzałych z obszernym i niepodważalnym dorobkiem, pojawią się prace młodszego i najmłodszego pokolenia adeptów sztuki. To właśnie wielopokoleniowość pokazu oraz demokratyczne przyjmowanie prac na wystawę bez obecności kwalifikacyjnego jury, są charakterystyczne dla naszych ,,Salonów” i w dużej mierze wpisują się w tradycję i intencje organizowania tych dużych, przeglądowych, zbiorowych wystaw.

,,Salon Bożonarodzeniowy”, jak sama jego nazwa wskazuje, odbywa się zawsze w okresie Świąt Bożego Narodzenia, które łączą ludzi, sprzyjają refleksji i zadumie, dają nadzieję na lepszą przyszłość. To czas miłości, oczekiwania i wiary, czas rodzinnych i przyjacielskich spotkań, wybaczania i zrozumienia… Nicolas Barreau powiedział: Coś jest w świętach Bożego Narodzenia, co raz po raz każe zajrzeć nam w głąb siebie, w nasze wspomnienia i pragnienia, w naszą dziecięcą duszę. Ona wciąż jeszcze otwiera szeroko oczy ze zdumienia, stojąc przed tajemniczymi drzwiami, za którymi czeka cud. Szeleszczący papier, szeptane słowa, płonące świece, ozdobione okna, zapach cynamonu i goździków, życzenia napisane na karteczce lub wypowiedziane prosto do nieba, w nadziei, że może się spełnią – Boże Narodzenie, czy się tego chce, czy się nie chce, budzi to wieczne pragnienie cudowności. A cudowność ta nie jest niczym, co można by zdobyć lub zatrzymać, do nikogo nie należy, ale co roku się pojawia, jak coś, co dostaje się w prezencie.

Tak właśnie każdego roku pojawia się też nasz,Salon…”, oczekiwany przez artystów, którzy licznie i chętnie w nim uczestniczą. Jest nie tylko środowiskową wystawą, ale również przyjacielskim spotkaniem i symbolem wspólnoty, które stwarzamy dla nas wszystkich, gdyż takie chwile, które łączą, zdarzają się rzadko. Dlatego wymagają szczególnego docenienia i pielęgnowania, niczym delikatna roślina, która dzięki stałej pamięci i trosce rozkwita, napawając oczy i duszę swym ponadczasowym i uzdrowicielskim pięknem.

Zdjęcia: Vladimir Milanov, tekst: Joanna Warchoł, Prezes ZPAP OK.